Monday, February 6, 2012

Penarik

Apabila Fatimah toleh ketepi, Fatimah hanya nampak cengkerang reput bersepah di atas pasir. Fatimah mahu kutip, tapi Fatimah takut kalau kalau cengkerang reput itu Yong Derus yang punya. Fatimah tak mahu lagi kena bantai dengan rotan sampai berbirat belakang, sampai lebam lebam satu badan, sampai nak buka mata pun tak boleh. Tapi kalau Fatimah tidak kutip, nanti akan dihanyut ombak. Fatimah dongak ke atas, matahari tinggi melangit, Fatimah tenung matahari sampai rasa berpinar mata, Fatimah tengok balik ke pantai, Fatimah cuma nampak warna biru dan titik putih. Titik putih penuh satu biji mata. Fatimah duduk, Fatimah pejam mata, tapi Fatimah masih nampak titik putih. Fatimah tarik nafas dan pejam mata lagi. Kali ini kejap kejap. Dia tak mahu buka mata selagi titik putih tidak hilang. Fatimah kira sampai sepuluh.

Satu
Dua
Tiga
Empat
Lima
Enam
Tujuh
Lapan
Sembilan
Sepuluh

Fatimah buka mata. Titik putih sudah hilang, yang tinggal hanya titik kusam warna kelabu. Fatimah tersenyum lega bila dia nampak cengkerang reput masih lagi ada di atas pasir, di tepi rumput hijau, bawah rimbunan pokok kelapa. Mata Fatimah layu. Angin bukan main kuat, berdesing telinga. Fatimah sudah lupa tentang pesan Yong Derus. Fatimah sudah tidak kisah pasal cengkerang reput.

Fatimah hanya kisah untuk tidur. Untuk hilangkan sekejap kusut kusut dalam kepala.

Fatimah mahu tidur. Dan lupa buat selamanya.